تمام ما انسان‌ها در زندگیمان، باید یک نفر را داشته باشیم...
«یک رفیق»
نه از آن رفیق‌هایی که فصلی‌اند...
یک روز هستند و یک عمر نه...
نه از آن رفیق‌هایی که وقتی زندگی‌ات بهار است کنارت هستند و در زمستان زندگی تنهایت می‌‌گذارند...
نه از آن رفیق‌هایی که فقط وقتی زندگیشان تاریک می‌شود به سراغتان می‌آیند و وقتی زندگیشان پر نور است فراموشتان می‌کنند...
نه منظورم این رفیق‌ها نیستند...
رفیق‌هایی را می‌گویم که اگر از آسمان سنگ هم ببارد چتر هستند... خنده‌هایت را دوست دارند و در روزهای سخت می‌توانی بدون هیچ توضیحی در آغوششان اشک بریزی...
آن‌هایی که بدون قضاوت و سرزنش کنارت می‌مانند تا روزهای سخت بگذرد...
رفیق‌هایی که بودنشان همیشگی‌ست حتی اگر بعضی از روزها تو همان آدم همیشه نباشی...
رفیق‌هایی که تو را بلدند و کنارشان خودت هستی، با تمام خوبی‌ها و بدی‌هایت...
بگذارید همه چیز در دنیا نا عادلانه تقسیم شود، اما هر آدمی باید یک نفر را داشته باشد...
یک رفیق.
نوشته #حسین_حائریان
پ.ن.۱:
پ.ن.۲:
عکس از همسر عزیزم
پ.ن.۳:
عکس در ۲۲ بهمن ۹۷
باغ در شهر منصوریه . شهرستان بهبهان
